مواد رنگزاي گوناگوني به منظور رنگ آميزي در صنعت نساجي و ساير صنايع از جمله پتروشيمي، چاپ و غيره مورد استفاده قرار مي گيرند. اين رنگ ها به آساني تجزيه نمي شوند و با روش هايي نظير روش هاي بيولوژيكي قبل حذف نمي باشند. امروزه جهت تخريب آلاينده هايي كه به روش هاي سنتي تخريب نمي شوند از روش هاي اكسيداسيون پيشرفته (AOPs ) استفاده مي شود. محققان امرزوي به دنبال سنتز نانو كاتاليست هايي با هزينه ي كمتر، كارايي فتوكاتاليستي بالا و خطرات زيست محيطي پايين مي باشند كه بتوان آنها را در حذف آلاينده هاي رنگي به كار برد. اين اختراع مربوط به سنتز نانو ساختار ZnO و داپ نقره با روش نوين و سادهي فتوليز با خطرات زيست محيطي كمتر نسبت به ساير روش هاي قبلي، جهت ساخت Ag - ZnO و به كارگيري آن به عنوان فتوكاتاليست جهت حذف آلاينده ي رنگي طي يك فرايند تخريب فتوكاتاليستي مي باشد. نتايج نشان ميدهد كه نانوكاتاليست سنتز شده از كارايي بالايي در حذف آلاينده هاي رنگي برخوردار مي باشد. نانوكاتاليست سنتز شده علاوه به كارگيري آن در حذف پساب ها به عنوان فتوكاتاليست، مي تواند در سطوح گوناگوني نظير سلول هاي خورشيدي رنگينه، سنسورهاي گازي و شيميايي، ديودهاي نوري و ... نيز كاربرد داشته باشد.

اين اختراع مربوط به ساخت نانو ساختارهاي zno-Au با مورفولوژي هاي چند ميله اي و دوكي شكل و بررسي فعاليت هاي كاتاليستي آنها در تخريب و حذف پساب رنگي مي باشد در بين انواع روش هاي تصفيه اي روش هاي اكسيداسيون پيشرفته از مهمترين و اقتصادي ترين نوع روش ها مي باشند يكي از مهمترين اين تكينك ها استفاده از يك فتوكاتاليست فعال و پايدار و مناسب جهت تخريب كامل پساب ها مي باشد. امروزه به جهت فعاليت بالاي نانو ذرات به واسطه افزايش نسبت سطح به حجمشان در فرايندهاي كاتاليستي و همچنين تاثير ساختار و مورفولوژي در اين نوع فرايندها بسيار مورد توجه بوده در نتيجه در اين اختراع سعي بر آن شد كه فتوكاتاليست هاي پايدار اكسيد روي با 2 نوع ساختار متفاوت در ابعاد نانو سنتز گردد و با وارد كردن فلز طلا براي اولين بار فعاليت كاتاليستي آنرا بالا برده و و سپس از آن جهت تخريب نمونه پساب مورد استفاده قرار گيرد. تخريب پساب با استفاده از اين نانو ساختارها به ميزان توليد الكترون و حفره بستگي دارد كه در اين كار با فعال كردن فتوكاتاليست ها تحت تابش نور ماورابنفش و به واسطه حضور نانو پارتيكل هاي طلا ميزان الكترون و حفره افزايش يافته كه اين الكترون ها و حفره ها با ايجاد واكنش هاي اكسايشي و كاهشي منجر به تخريب كامل پساب هاي پايداري از جمله متيل اورانژ مي گردد.